Menu główne:
Narzędziem tnącym w procesie plazmowym jest palnik. Również on odpowiada za jakość cięcia.
W zastosowaniu przemysłowym palniki są zapalane tylko dwoma metodami.
1. HF -
Napięcie to zapala łuk zawsze po między elektrodą a dyszą. Elektroda jest naładowana ujemnie , dysza dodatnio i następuje z małej
iskry łuku HF większy łuk pilotujący.
Napięcie HF po zajarzeniu łuku pilotującego wyłącza się. Następnie następuje kolejny transfer , do materiału gdzie wzrasta prąd i rusza proces ciecia.
a) czoło elektrody dotyka dyszy , podawane jest napięcie pilotujące i elektroda odsuwa się od dyszy za pomocą podania powietrza na tłoczek ciągnąć łuk
( pamiętajmy że napięcie stałe daje "ciągliwy" łuk elektryczny ) a gaz wypycha ten łuk. Po kontakcie łuku z materiałem który ma być cięty,
następuje transfer do tegoż materiału, wzrost prądu do zadanej wartości i rusza proces cięcia.
Ma to zastosowane wszędzie tam, gdzie nie można mieszać powietrza z np. tlenem gdzie może wejść w reakcję ze względu na np. olej z kompresora.
Czyli gazem tnącym jest tlen a medium uruchamiającym ruch elektrody jest powietrze. Ma to zastosowanie np. w palniku OCP150 i całej jego serii.
b) czoło elektrody nie ma styku z dnem dyszy. W podstawa mocująca elektrodę jest w kontakcie zwarciowym z podstawa dyszy.
Napięcie jałowe niezbędne do zapalenia palnika jest podane przez układ ograniczający prąd do dyszy. Może to być np. rezystor dużej mocy.
Po podaniu powietrza następuje odsunięcie elektrody od podstawy dyszy , pociągnięcie łuku i wydmuchnięciu go na zewnątrz dyszy.
Po kontakcie łuku z materiałem który ma być cięty, następuje transfer łuku do materiału, wzrost prądu i rusza proces cięcia.